Bassilius van Bruggelaan



Op weg in Velp.

In deze artikeltjes wordt een beschrijving gegeven van straten, wegen, lanen en paden binnen de grenzen van de voormalige gemeente Velp. Deze keer de Basilius van Bruggelaan.

Deze laan loopt vanaf de Bronkhorstweg langs de muur en de voorgevel van het voormalige klooster van de “Rooie Nonnen” naar de ingang van het Kapucijnenklooster “Emmaus”. In deze straat staan twee kloosters en één woonhuis, op de hoek van de Bronkhorstweg. Dit huis heet heel toepasselijk de Basiliushoeve en werd vroeger bewoond door de gemeentesecretaris van Velp.

De laan is vernoemd naar de stichter van het Kapucijnenklooster: Basilius van Brugge.. Zoals zijn naam al doet vermoeden: hij werd in Brugge geboren als Caspar Melinck.

Hij kwam vanuit Ravenstein naar Velp in 1634 om assistentie te verlenen aan de pastoor van Grave. Sinds de inname van Grave in 1602 door prins Maurits was het geen enkele priester toegestaan om de straten van de stad te betreden. De grote St. Elisabethkerk was voor de katholieken gesloten en pastoor Hunselman werd buiten de wallen gezet. Hij vestigde zich in Velp, dat deel uitmaakte van het vrije Land van Ravenstein. En hier was het uitoefenen van de katholieke godsdienst wel toegestaan. Zo kon hij zijn werkzaamheden voor de Graafse parochianen voortzetten in het oude Velpse parochiekerkje. Maar begin 1634 raakte hij overspannen en moest rust nemen. Toen nam de 42-jarige Basilius zelf de zorg over de parochie Grave over. Hij woonde veelal in bij de Velpse pastoor Loeffs. Eind 1644 kochten enkele rijke katholieken uit Grave in Velp een stuk grond met een huisje erop dat de naam “Emmaus” droeg. Na diverse verdere aankopen en schenkingen werd het terrein uitgebreid. Tenslotte werd er in 1662 een klooster gebouwd. Korte tijd later, op 7 september 1664, overleed Basilius in de leeftijd van 74 jaar in Grave en hij werd met veel eerbetoon begraven onder de vloer van de kloosterkerk in Velp.

Meer informatie over het Kapucijnenklooster kunt u vinden op onze website www.velpsheem.nl.

Bron: Emmaus Velp, waar Kapucijnen de eeuwen overleven.

Namens Velps Heem: J. Linders



1.