Linders



Bedrijfsnaam: Linders

De kruidenierswinkel van Harrie Linders.

Deze winkel was gevestigd aan de Bosschebaan 12 (vroeger bekend als B4A). In 1931 startte Harrie dit bedrijf, samen met zijn vrouw Mientje de Groot.

In de winkel was van alles te koop, in de eerste plaats levensmiddelen. Velen daarvan waren al verpakt maar er werden ook veel losse artikelen verkocht zoals suiker, bloem, zout. Deze werden verpakt in grote, papieren puntzakken en na afweging op de weegschaal van prijs voorzien. Kleine papieren puntzakjes werden gebruikt voor de verkoop van snoep. Grote, langwerpige zakken werden gebruikt voor de verkoop van vermicelli, koekjes e.d. Daarnaast waren er nog papieren zakjes voor de verkoop van losse sigaren. Want naast levensmiddelen werden er ook tabaksartikelen verkocht: sigaren, sigaretten, pijptabak en pruimtabak. Volgens dochter Betsie hadden de papieren zakken aanvankelijk een opschrift en de tekst hiervan was: zie foto's

H.G. Linders-De Groot
Goede waar en klein gewin.
Dat is mijn klanten naar de zin.

Volgens dochter Leentje stond op de grote, langwerpige zakken:
H. Linders
Koloniale waren en kruidenierswaren.

Naast de al genoemde artikelen werden er ook nog allerlei schoonmaakmiddelen verkocht zoals flessen Loda en Lodaline, busjes schuurmiddel (Vim), kachelpoets, koperpoets en natuurlijk ook soda en groene zeep. En handzeep natuurlijk van het merk Sunlight. En om deze schoonmaakartikelen doelmatig te kunnen gebruiken verkocht Harrie ook borstels, bezems en schrobbers die werden ingekocht bij de Blizo, een werkplaats voor blinden, ook aan de Bosschebaan in Velp.

Na 1948 werd gestart met de verkoop van licht-alcoholische dranken zoals bier en wijn. Daarvoor was een zogenaamde Vergunning B nodig. Deze vergunning werd vermeld op een emaille, blauw bordje aan de gevel bij de voordeur. Daarnaast werden frisdranken aangeboden zoals sinas, cerise en cassis (van Hero) en het bruisende Exota. Ook was er natuurlijk aanmaaklimonade in het assortiment, in de volksmond ranja genaamd. Vóór de winkel aan de Bosschebaan was ook een bescheiden terras ingericht. Daar konden klanten en passanten wat drinken of genieten van een consumptie-ijsje met de toepasselijke naam Happy-ijs.

Aanvankelijk bevond zich in de winkel ook een spaarkas. Bij bezoek aan de winkel legden klanten geld in om te sparen voor de jaarlijkse kermis.

Naast de activiteiten in de winkel ging Harrie ook meerdere keren per week met zijn transportfiets naar klanten toe. Op deze fiets zat voorop een grote mand/bak, gevuld met diverse gangbare artikelen die hij onderweg verkocht. Tevens haalde hij dan huishoudboekjes op waarin de klanten hun boodschappen voor de komende week opschreven. Soms was dat ook een los blaadje. Deze boodschappen werden dan veelal door de kinderen Linders thuisbezorgd. Hij had wekelijks 3 routes. Eéntje naar de Reekse Hei, waar nogal wat familie woonde, eentje door de Velpse Hei en eentje door het resterende deel van Velp.

Bij afwezigheid van Harrie werden de klanten in de winkel bediend door zijn vrouw. Ook kwamen er wekelijks diverse “reizigers” in de winkel. Dat waren vertegenwoordigers van diverse groothandelsbedrijven, de toeleveranciers van de vele kleine, zelfstandige bedrijven. Met zowel de verantwoording voor de winkel als de dagelijkse gang van zaken in het huishouden had zij daarmee een zware taak te vervullen.

Op zondag was de winkel officieel gesloten maar toch kwamen er op die dag nog regelmatig klanten die “iets vergeten waren”. Die kwamen dan niet door de winkeldeur maar “achterom”. De winkelier liep dan kans een bekeuring op te lopen door de Rijkspolitie die toezicht hield op de sluitingstijden.

Omstreeks 1950 werd de Velpse winkeliersvereniging opgericht (V.W.V.). De deelnemende winkeliers gaven zegeltjes bij de verkochte artikelen. Door het sparen van deze zegels konden klanten één maal per jaar genieten van een gezamenlijke, gratis busreis naar diverse bezienswaardigheden en attracties in Nederland.

In de zomer van 1967werd door de overheid een saneringsregeling voor kleine middenstanders in het leven geroepen. Harrie was toen 62 jaar. Hij heeft dankbaar gebruik gemaakt van deze regeling en kreeg voortaan een maandelijkse uitkering. De winkel werd in oktober 1967 gesloten.



1.


2.